نمیدونم چرا از تکرار بدم میاد؟
نمیدونم چرا دیگه نمیتونم یه چیز رو دوبار بگم؟
نمیدونم چرا نه دلم به خوندن میره و نه به نوشتن؟
نمیدونم چرا مثل یه سیب کال شدم که خیال رسیدن نداره
نمیدونم چرا هیچ دلیلی برای دو بار گفتن نمیبینم
نمیدونم چرا من نمیرسم اما عقربه ها زودی به من میرسن
نمیدونم چرا خوشبوترین رایحه ها فقط حکم یه عطر تکراری رو دارن
نمیدونم چرا هنوزم عطر میوه به برام بهتر از عطر بولگاری گرون قیمت پشت ویترینه
نمیدونم چرا حالم عجیبه؟؟؟؟؟عجیب………………………………

ماندن
به پایِ کسی کـه دوستَش داری
قَشنگترین،
اسارت زندگی است…!

من اینجا غرق در آتش
تو آنجا غرق درآبی
من اینجا تا….سحر… بیدار
تو اما بی صدا خوابی
من اینجا آخر دنیا
سکوت تلخ بی پروا
غروب رفته در اندوه
تو اما خوب می تابی
من اینجا بی صبو باده
خمار و گنگ وافتاده
به دستم جام عشق اما
تویی که آن می نابی
ندارم دردلم شوقی
نمانده بر لبم حرفی
من آن پژمرده گلبرگم
تو آن باغی که شادابی
دگر سویی به شامم نیست
جهنم را تمامم نیست
بهشت من کجایی تو؟
چرا این دل نمی یابی؟

 این شعرو الان گفتم

 از بس که تنها اومدم فکورو هیچ کس نبود
 حتی توحامد…
 تقدیم به تو این شعرم حامد گودرزی….